امنیت شبکه و آشنایی با مفهوم آن برای هر کسی که به هر طریقی با کامپیوتر و جمعآوری و نگهداری دادهها سروکار دارد، ضروری است. امنیت در شبکه با وجود وابستگی بسیار زیاد اغلب کسبوکارها به فناوری دیجیتال و متعاقباً افزایش روزافزون حملههای سایبری، به امری مهم تبدیل شده است.
تهدیدهای سایبری با سرعت بسیار بیشتری از رشد فناوری در کسبوکارها پیشرفت میکنند؛ بههمیندلیل، بهعنوان فردی که کسبوکارتان را در حوزه فناوری کامپیوتر گسترش دادهاید، باید بهخوبی با مفهوم امنیت شبکه آشنا باشید. در این مقاله از بلاگ درنا پی سی مگ ، با انواع امنیت شبکه و دلایل اهمیت، مزیتها، ویژگیها و نحوه کار آن آشنا میشویم.
آیا میدانید میانگین جهانی هزینه نقض دادهها (Data breach) در سال 2022 معادل 4.35 میلیون دلار بوده است؟ این آمار اهمیت امنیت شبکههای کامپیوتری را نشان میدهد. شبکه مجموعهای از دو یا چند دستگاه محاسباتی متصل به هم است که به منظور اشتراکگذاری سختافزار، نرمافزار، دادهها و اطلاعات و همچنین تسهیل در ارتباطات استفاده میشود.
تقریبا همه مشاغل امروزی برای مولد بودن به نوعی از شبکه متکی هستند؛ خواه یک شبکه LAN باشد که به کارمندان اجازه دسترسی به اینترنت را میدهد، یک WAN که مکانهای مختلف اداری را به هم متصل میکند یا یک شبکه بهعنوان یک سرویس (Network as a Service – NaaS) که این عملکرد را در فضای ابری انجام میدهد. تامین امنیت شبکه برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به بخشهای مختلف شبکه از مهمترین کارهایی است که باید توسط سازمانها انجام شود. حتما میپرسید امنیت شبکه چیست؟ در این مقاله درباره امنیت شبکه (Network security)، انواع و راههای تامین آن صحبت میکنیم.
امنیت شبکه چیست؟
امنیت شبکه Network Security مجموع تمام مراحل و اقداماتی است که برای محافظت از یکپارچگی شبکه کامپیوتری و دادههای درون آن انجام میشود. بیایید به کمی قبلتر برگردیم و مفهوم «شبکه» را مرور کنیم. شبکه از مجموعهای از دستگاههای مرتبط بههم مانند کامپیوترها و سرورها و شبکههای بیسیم تشکیل شده است. معمولاً این دستگاهها دربرابر مهاجمها (هکرها) بسیار آسیبپذیرند. تأمین امنیت در شبکه های کامپیوتری از آنجایی اهمیت پیدا میکند که روزبهروز پیچیدهتر میشوند و شرکتها بیشازپیش کسبوکارشان را به شبکه و دادهها متکی میکنند. روشهای امنیتی باید با رویکارآمدن روشهای جدید حملههای سایبری تغییر کنند.
دلیل اصلی اهمیت امنیت شبکه آن است که دادههای حساس را دربرابر حملههای سایبری ایمن نگه میدارد و به شما اطمینان میدهد که شبکه امن است. استراتژیهای موفق امنیت در شبکه از راهحلهای امنیتی متفاوتی برای محافظت از کاربرها و سازمانها در مقابل بدافزارها و حملههای سایبری استفاده میکنند.
امنیت شبکه (به انگلیسی: Network Security) شامل مقررات و سیاستهای گرفته شده توسط مدیریت شبکه است که به منظور جلوگیری و نظارت بر دسترسی غیرمجاز، سوء استفاده، اصلاح، یا ایجاد محدودیت در شبکههای کامپیوتری و منابع قابل دسترس در شبکه، تدوین و اعمال میگردد.
کاربران یک شناسه و رمز عبور یا اطلاعات تصدیق کننده دیگری را انتخاب میکنند یا به آنها اختصاص داده میشود که به آنها اجازه دسترسی به اطلاعات و برنامههای درون اختیاری خود را میدهد. امنیت شبکه انواع شبکههای کامپیوتری چه دولتی و چه خصوصی را پوشش میدهد که در مشاغل روزمره مورد استفاده قرار میگیرند: انجام معاملات و ارتباطات بین کسب و کارها، سازمانهای دولتی و افراد. شبکهها میتوانند خصوصی باشند، مانند درون یک شرکت. امنیت شبکه در سازمانها، بنگاهها، و انواع دیگر موسسات نقش مهمی دارد. رایجترین و سادهترین راه حفاظت از یک منبع شبکه با اختصاص آن یک نام منحصر به فرد و یک رمز عبور مربوط است.
اولین گام در امنیت اطلاعات
عبارتهای «امنیت شبکه» و «امنیت اطلاعات» اغلب به جای هم مورد استفاده قرار میگیرند. عدم آشنایی بسیاری از کاربران و کارکنان سازمانها، به نفوذگران کمک میکند تا به راحتی وارد یک شبکه کامپیوتری شده و از داخل آن به اطلاعات محرمانه دست پیدا کنند یا این که به اعمال خرابکارانه بپردازند. هر چه رشد اینترنت و اطلاعات روی آن بیشتر میشود نیاز به اهمیت امنیت شبکه افزایش پیدا میکند. امنیت شبکه بهطور کلی برای فراهم کردن امکان حفاظت از مرزهای یک سازمان در برابر نفوذگران (مانند هکرها) به کار میرود. برای تأمین امنیت بر روی یک شبکه، یکی از بحرانیترین و خطیرترین مراحل، تأمین امنیت دسترسی و کنترل تجهیزات شبکه است. تجهیزاتی همچون مسیریاب، سوئیچ یا دیوارهای آتش. با این حال، امنیت اطلاعات به صراحت بر روی محافظت از منابع اطلاعاتی در برابر حمله ویروسها یا اشتباهات ساده توسط افراد درون سازمان متمرکز شدهاست و برای این منظور از تکنیکهای جلوگیری از از دست رفتن دادهها (DLP) بهره میبرد. یکی از این تکنیکها، تقسیمبندی شبکههای بزرگ توسط مرزهای داخلی است.
مفاهیم امنیت شبکه
امنیت شبکه از تصدیق هویّت کاربر و معمولاً توسط یک نام کاربری و یک رمز عبور آغاز میشود. از آنجایی که این موضوع تنها نیازمند به یک چیز در کنار نام کاربری (یعنی رمز عبور) است، لذا گاهی تحت عنوان «احراز هویت تک عامله» نامیده میشود. با «احراز هویت دو عامله» برخی از چیزهایی که شما دارید، نیز استفاده میشود (به عنوان مثال یک توکن امنیتی یا قفل سختافزاری، یک کارت ATM یا تلفن همراه شما)، یا با «احراز هویت سه عامله» بعضی از چیزهایی که معرف شماست نیز استفاده میشود (مانند اثر انگشت).
پس از تصدیق هویت، دیوارآتشین (فایروال) اجرای سیاستهای دسترسی را اعمال میکند؛ از قبیل اینکه چه خدماتی مجاز هستند که در دسترس کاربران شبکه قرار بگیرند. اگر چه برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز، این اجزاء ممکن است برای بررسی اجزای مضر بالقوه، مانند کرمهای کامپیوتری یا تروجانهایی که از طریق شبکه منتقل میشوند، شکست بخورند. نرمافزارهای آنتیویروس یا سیستمهای پیشگیری از نفوذ (IPS) کمک شایانی به شناسایی و مهار عملکرد چنین نرمافزارهای مخربی میکند. یک سیستم تشخیص نفوذ مبتنی بر آنومالی نیز ممکن است بر شبکه و ترافیک موجود در آن از حیث محتوا یا رفتار ناخواسته و مشکوک یا سایر ناهنجاریها نظارت داشته باشد تا از منابع محافظت کند؛ به عنوان مثال از حمله ممانعت از سرویس دهی یا دسترسی به فایلهای کارمندی در زمانهای غیر متعارف. حوادث منحصربهفردی هم که در شبکه رخ میدهد ممکن است به منظور بازبینی و تجزیه و تحلیل سطح بالاتر در آینده، ثبت گردد.
ارتباط بین دو میزبان که از یک شبکه استفاده میکنند، میتواند به منظور حفظ حریم خصوصی رمزنگاری شود.
کندوهای عسل (Honeypots) که اساساً منابع فریبنده قابل دسترس در شبکه هستند، میتوانند به منظور نظارت و ابزارهای هشدار زود هنگام در شبکه مستقر شوند تا نشان دهند که چه وقت یک کندوی عسل بهطور معمول قابل دستیابی نمیباشد. تکنیکهایی که مهاجمان در تلاش برای دستیابی به این منابع فریبنده به کار میبندند، در طول حمله و پس از آن مورد مطالعه قرار میگیرند تا نگاهی بر تکنیکهای بهرهبرداری جدید وجود داشته باشد. چنین تجزیه و تحلیلهایی میتواند به منظور تأمین امنیت بیشتر یک شبکه واقعی توسط روش کندوی عسل، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
مدیریت امنیت
مدیریت امنیت برای شبکهها، برای انواع شرایط مختلف، متفاوت است. یک خانه کوچک یا یک دفتر تنها به یک امنیت ابتدایی نیاز دارد؛ در حالی که کسب و کارهای بزرگ نیازمند محافظت در سطح بالا و داشتن نرمافزارها و سختافزارهای پیشرفته برای جلوگیری از حملات بدخواهانهای چون هک کردن و ارسال ایمیلهای ناشناس هستند.
برای منازل کوچک
- از یک دیوار آتش یا یک سیستم مدیریت تهدید یکپارچه ابتدایی استفاده کنید.
- برای کاربران ویندوز، نرمافزار آنتیویروس ابتدایی مناسب است. یک برنامه ضد جاسوسی نیز ایده خوبی میباشد. تعداد بسیاری از انواع دیگر آنتیویروسها یا برنامههای ضد جاسوسی نیز وجود دارد که میتواند مد نظر قرار بگیرد.
- هنگام استفاده از اتصال بیسیم، از یک رمز عبور قوی استفاده کنید. همچنین سعی کنید، از بالاترین امنیتی که توسط دستگاههای بیسیم شما پشتیبانی میشود، استفاده کنید؛ مانند Protected Access|WPA2 با رمزنگاری AES.
- اگر از اتصال بیسیم استفاده میکنید، نام شبکه پیش فرض در SSID را تغییر دهید. همچنین امکان انتشار در SSID را غیرفعال کنید؛ زیرا این قابلیتها برای استفاده در منزل غیرضروری است. اگر چه بسیاری از کارشناسان امنیتی این موضوع را نسبتاً بیفایده در نظر میگیرند.
- فیلترسازی آدرس MAC را فعال کنید تا اینکه تمام اتصالهای دستگاههای MAC موجود در شبکه خانگی به مسیریاب شما ثبت گردد.
- به همه دستگاههای موجود در شبکه IP ثابت اختصاص دهید.
- امکان تشخیص اتصال ICMP در مسیریاب را غیرفعال کنید.
- فهرست ثبت وقایع مسیریاب یا دیوار آتش را مورد بازبینی قرار دهید تا بتوانید اتصالها و ترافیکهای غیرعادی روی اینترنت را تشخیص بدهید.
- برای همه حسابهای کاربری، رمز عبور تعیین کنید.
- برای هر یک از اعضای خانواده حساب کاربری جداگانهای در نظر بگیرید و برای فعالیتهای روزانه از حسابهای کاربری غیر مدیریتی استفاده نمایید. حساب کاربری مهمان را غیرفعال کنید. (کنترل پنل> ابزارهای مدیریتی> مدیریت کامپیوتر> کاربران)
- میزان آگاهی کودکان در مورد امنیت اطلاعات را بالا ببرید.
برای کسب و کارهای متوسط
- از یک دیوار آتش یا یک سیستم مدیریت تهدید یکپارچه نسبتاً قوی استفاده کنید.
- از نرمافزارهای آنتیویروس قوی و نرمافزارهای امنیت اینترنت استفاده کنید.
- برای احراز هویت، از رمزهای عبور قوی استفاده کرده و هر دو هفته یکبار یا ماهانه آنها را تغییر دهید.
- هنگام استفاده از اتصال بیسیم، از یک رمز عبور قوی استفاده نمایید.
- میزان آگاهی کارکنان در خصوص امنیت فیزیکی را بالا ببرید.
- از یک تحلیل گر شبکه یا کنترلکننده شبکه با قابلیت انتخاب استفاده کنید.
- وجود یک مدیر روشن فکر نیز ضروری است.
برای کسب و کارهای بزرگ
- از یک دیوار آتش و پروکسی قوی استفاده کنید تا افراد ناخواسته را دور نگه دارید.
- از یک بسته حاوی نرمافزارهای آنتیویروس قوی و نرمافزارهای امنیت اینترنت استفاده کنید.
- برای احراز هویت، از رمزهای عبور قوی استفاده کرده و بهطور هفتگی یا هر دو هفته یکبار آنها را تغییر دهید.
- هنگام استفاده از اتصال بیسیم، از یک رمز عبور قوی استفاده نمایید.
- اقدامات احتیاطی در خصوص امنیت فیزیکی را به کارمندان تمرین دهید.
- یک تحلیل گر شبکه یا کنترلکننده شبکه فراهم کرده تا در صورت نیاز از آن استفاده نمایید.
- مدیریت امنیت فیزیکی، مانند دوربین مدار بسته برای مبادی ورودی و مناطق محدود شده را پیادهسازی نمایید.
- حصار امنیتی را برای علامت گذاری محیط شرکت به کار ببندید. (سیش)
- وجود کپسول آتشنشانی برای فضاهای حساس به آتش، مانند اتاق سرور و اتاقهای امنیتی لازم است.
- حفاظهای امنیتی میتواند به بیشینه کردن امنیت کمک کند.
برای دانشکده
- از یک فایر وال و پروکسی قابل تنظیم استفاده کنید تا امکان دسترسی از داخل و خارج را برای افراد مجاز فراهم سازید.
- از یک بسته حاوی نرمافزارهای آنتیویروس قوی و نرمافزارهای امنیت اینترنت استفاده کنید.
- از مانیتوینگ برای کنترول ترافیک شبکه و اینترنت استفاده کنید.
- از اتصالات بیسیم مجهز به دیوار آتش بهره بگیرید.
- قانون حمایت از کودکان در برابر اینترنت را رعایت نمایید.
- نظارت بر شبکه به منظور تضمین به روز رسانی و تغییرات بر اساس استفاده از سایتهای محبوب، عملی مؤثر است.
- نظارت مداوم توسط استادان، کتابداران و مدیران به منظور تضمین حفاظت در برابر حملات، هم از سوی منابع اینترنتی و هم منابع شبکهای لازم است.
برای دولت بزرگ
- از یک دیوار آتش و پروکسی قوی استفاده کنید تا افراد ناخواسته را دور نگه دارید.
- از یک بسته حاوی نرمافزارهای آنتیویروس قوی و نرمافزارهای امنیت اینترنت استفاده کنید.
- رمزنگاری قوی را به کار ببندید.
- فهرست bvcfgbcvbnvbc سایر موارد را مسدود میکند.
- همه سختافزارهای شبکه در محلهای امنی وجود داشته باشند.
- همه میزبانها میبایست در یک شبکه خصوصی باشند تا از زاویه بیرونی، نامرئی به نظر آیند.
- از خارج و از داخل، nvnbv را در یک DMZ یا یک دیوار آتش قرار دهید.
- حصار امنیتی را برای علامت گذاری محیط و تخصیص محدودههای بیسیم به آنها، به کار ببندید.
انواع و منابع تهدیدهای شبکه
در حال حاضر ما آنقدر اطلاعات در زمینه شبکه گذاری داریم که میتوانیم وارد جنبههای امنیتی آن شویم. اول از همه ما وارد انواع تهدیدهایی که شبکه با آنها مواجه است میشویم و آنگاه برخی از کارهایی که میتوانیم برای حفاظت از خود در مقابل آنها انجام دهیم، توضیح میدهیم.
Denial-of-Service
احتمالاً حملات DoS خطرناکترین تهدیدها است. آنها بدین دلیل خطرناکترین هستند که به آسانی میتوانند اجرا شوند، به سختی رهگیری میشوند (برخی مواقع غیرممکن است)، و سرپیچی از درخواست حملهکننده آسان نیست حتی اگر این درخواست غیرقانونی باشد.
منطق یک حمله DoS ساده است. درخواستهای زیادی به ماشین ارسال میشود که از اداره ماشین خارج است. ابزارهای در دسترسی در محافل زیر زمینی وجود دارد که که این کار را به صورت یک برنامه درمیآورند و به آن میگویند در چه میزبانی درخواستها را منتشر کند.
برخی کارهایی که میتوان برای کاهش خطر مواجه شدن با یک حمله DoS (رد درخواست) انجام داد عبارتند از:
- عدم اجرای خدمات قابل مشاهده به صورت جهانی در نزدیکی ظرفیت اجرایی
- استفاده از فیلترینگ بسته برای جلوگیری از بستههای جعل شده در ورودی به فضای آدرس شبکه شما.
مشخصاً بستههای جعلی شامل آنهایی هستند که ادعا میکنند از طرف میزبان شما آمدهاند و بر اساس RFC1918 برای شبکههای خصوصی و شبکه loopback آدرس دهی شدهاند.
- موارد مربوط به امنیت سیستمهای عامل میزبان خود را به روز کنید.
دسترسی غیرمجاز
دسترسی غیرمجاز یک واژه سطح بالا است که میتواند به انواع مختلف حملات مرتبط باشد. هدف از این نوع حملات دسترسی به برخی منابع است که ماشین شما نبایستی آن را در اختیار حمله کنندگان قرار دهد.
تخریب اطلاعات
برخی از مهاجمهان به آسانی با افرادی همکاری میکنند که دوست دارند همه چیز را از بین ببرند. در چنین حالتی، تأثیر روی توان محاسباتی شما و در نتیجه شرکت شما، میتواند چیزی کمتر از یک حریق یا بلایای دیگری باشد که باعث میشود تجهیزات محاسباتی شما بهطور کامل تخریب شوند.
اجرای فرمانها غیرقانونی
مشخص است که یک فرد ناشناس و غیر مطمئن نبایستی بتواند فرمانها را روی ماشینهای سرور شما اجرا کند. دو طبقهبندی عمده امنیتی برای این مشکل وجود دارد: دسترسی کاربر معمولی و دسترسی مدیریت. یک کاربر معمولی میتواند تعدادی از موارد سیستم را اجرا نماید (همانند خواندن فایلها، ارسال ایمیل به سایر افراد و غیره) که افراد مهاجم قادر به اجرای آنها نیستند.
انواع فایروالها
سه نوع عمده فایروال وجود دارد که ما آنها را مورد بررسی قرار میدهیم:
مسیر کاربردی
اولین فایروالها، مسیر کاربردی هستند که به عنوان پراکسی مسیری شناخته میشوند. آنها از باستین هاستهایی ساخته شدهاند که برای عمل کردن به صورت پراکسی سرور یک نرمافزار خاص را اجرا میکند. این نرمافزار در لایه کاربردی دوست قدیمی ما مدل مرجع ISO/OSI اجرا میشود. کلاینتهای پشت سر فایروال بایستی proxitized (به این معنا که بایستی دانست که چگونه از پراکسی استفاده کرد و آنها را پیکربندی نمود) شوند تا بتوان از خدمات اینترنتی استفاده کرد. معمولاً اینها دارای ویژگی امنیتی هستند، زیرا آنها به همه چیز اجازه عبور بدون اشکال را نمیدهند و نیاز به برنامههایی دارند که برای عبور از ترافیک نوشته و اجرا شده.
فیلتر کردن بسته
فیلتر کردن بسته تکنیکی است که بهواسطه آن روتورها دارای ACLهای (لیستهای کنترل دسترسی) فعال میشوند. بهطور پیش فرض، یک روتور تمامی ترافیک به سمت خود را عبور میدهد و همه نوع کار را بدون هیچ محدودیتی انجام میدهد. استفاده از ACLها روشی برای اعمال سیاست امنیتی شما با توجه به نوع دسترسی که میخواهید جهان خارج به شبکه داخلی شما داشته باشد و غیره، میباشد.
استفاده از فیلتر کردن بسته بهجای مدخل کاربردی دارای هزینه اضافی است زیرا ویژگی کنترل دسترسی در لایه پایینتر ISO/OSI اجرا میشود (عموماً لایه انتقال یا لایه session). با توجه به سربار کمتر و این واقعیت که فیلترینگ به وسیلهٔ روتورهایی انجام میشوند که به صورت کامپیوترهای خاص برای اجرای موارد مرتبط با شبکه بندی، بهینه شدهاند، یک مسیر فیلترینگ بسته اغلب بسیار سریعتر از لایه کاربردی آن است.
سیستمهای ترکیبی (Hybrid systems)
در یک تلاش برای هماهنگکردن مسیرهای لایه کاربردی با انعطافپذیری و سرعت فیلترینگ بسته، برخی از فروشندگان سیستمهایی را ایجاد کردند که از هر دو اصل استفاده میکنند. در چنین سیستمهایی، اتصالات جدید باید در لایه کاربردی تأیید و به تصویب برسند. زمانی که این اتفاق افتاد، بقیه اتصال به لایه session فرستاده میشود، که در آن برای فیلترهای بسته اتصال را کنترل میکنند تا مطمئن شوند که تنها بستههایی که بخشی از یک محاوره در حال پیشرفت (که همچنین مجاز و مورد تأیید هستند) عبور میکنند.
سایر احتمالات شامل استفاده از هر دو پراکسی فیلترینگ بسته و لایه کاربردی است. مزیتهای این حالت شامل، ارائه معیاری برای محافظت از ماشینهای شما در مقابل خدماتی که به اینترنت ارائه میکند (همانند یک سرور عمومی وب) و همچنین ارائه امنیت یک مسیر لایه کاربردی به شبکه داخلی است.
چرا امنیت شبکه اینقدر اهمیت دارد؟
حالا که میدانیم امنیت شبکه چیست، بیایید دقیقتر دلایل اهمیت آن را بررسی کنیم. واضح است که حفظ امنیت شبکه بهدلیل جلوگیری از دسترسی مجرمان سایبری به دادههای ارزشمند و حساس اهمیت دارد. درادامه، چهار دلیل برای اهمیت حفاظت از شبکهها و دادهها را بیان میکنیم.
با بزرگتر و پیچیدهتر شدن شبکهها خطر حملات سایبری نیز افزایش پیدا میکند. در دنیای امروز که اپلیکیشنهای کسبوکاری بیشتری به سمت ابرهای خصوصی و عمومی در حال حرکت هستند و خرید سرور ابری رواج بیشتری پیدا کرده، امنیت شبکههای کامپیوتری نیز با چالشهای بزرگتری همراه شده است. علاوهبر این، خود اپلیکیشنها نیز به سمت مجازیسازی و توزیع در مکانهای مختلف کشیده میشوند که برخی از آنها خارج از کنترل فیزیکی تیم امنیت IT هستند. با افزایش روز افزون حملات سایبری به کسبوکارها و زیرساختهای سازمانها، حفاظت از ترافیک شبکه و زیرساخت به یک امر ضروری و حیاتی تبدیل شده است.
۱. ریسکهای عملیاتی
زمانیکه سازمان از امنیت شبکه کافی برخوردار نباشد، درمعرض خطر اختلال در سیستم عملیاتی و عملکردی قرار میگیرد. چه کسبوکارهای بزرگتر و چه شبکههای شخصی، به دستگاهها و نرمافزارهایی وابسته هستند که در مواقع آلودهشدن به ویروسها و بدافزارها و حملههای سایبری، نمیتوانند بهطورمؤثر عمل کنند.
۲. ریسکهای مالی برای اطلاعات شخصی در خطر
سازمانهایی که مسئولیت مدیریت اطلاعات شخصی مانند شمارهتلفن و اطلاعات حساب بانکی و گذرواژهها را برعهده دارند، باید امنیت آن را تأمین کنند. هرگونه سوءاستفاده از این دادهها ممکن است برای آن سازمان پرداخت جریمه، بازگرداندن خسارات، برطرفکردن آسیبها و… را بهدنبال داشته باشد. این دلیل را شاید بتوان مهمترین دلیل برای اهمیت امنیت دانست.
۳. ریسک مالی برای مالکیت معنوی در معرض خطر
علاوهبر دادهها و مالکیت مادی، ممکن است مالکیت معنوی سازمان نیز در خطر قرار بگیرد. گاهی هکرها مستقیماً به ایدهها، اختراعها، ابداعها و محصولهای شرکتها را حمله و از آنها سرقت میکنند. این مسئله ممکن است به ازدستدادن کسبوکار و مزیتهای رقابتی منجر شود.
۴. مسائل نظارتی
علاوهبر مقررات خودِ سازمانها، بسیاری از دولتها از کسبوکارها میخواهند تا آن دسته از مقررات امنیت دادهها را رعایت کنند که جنبههای امنیت شبکه را پوشش میدهد. نقض این مقررات ممکن است جریمه نقدی و ممنوعیت کار و حتی زندان را بهدنبال داشته باشد.
آشنایی با نحوه کار امنیت شبکه
بهطورکلی، امنیت شبکه بهکمک ترکیبی از ابزارهای سختافزاری و نرمافزاری برقرار میشود. با بررسی مفاهیم امنیت شبکه در مطالب ذکرشده، میدانیم که هدف اصلی آن جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به بخشهای مختلف شبکه است.
مسئول یا تیم امنیتی استراتژیها و سیاستهایی را تعیین میکند که امنیت شبکه سازمان را تأمین و به آن کمک میکند تا با استانداردها و مقررات امنیتی مطابقت داشته باشد. پس از تعیین و ابلاغ این سیاستهای امنیتی، همه افراد در شبکه باید از آن پیروی کنند. این قوانین شامل تمام افرادی است که به دادهها دسترسی دارند یا در بخشی کار میکنند که ممکن است عاملی مخرب دادهها را ازطریق بیاحتیاطی یا اشتباه کاربر درمعرض خطر دهند.
چهار مزیت اصلی برقراری امنیت شبکه
در هر محیط محاسباتی، برای محافظت از اطلاعات دربرابر کاربران غیرمجاز، از امنیت شبکه استفاده میشود. در مفاهیم امنیت شبکه باید سه جزء اصلی وجود داشته باشد:
۱. محرمانگی؛
۲. یکپارچگی؛
۳. دردسترسبودن.
ویژگی محرمانگی امنیت شبکه رهگیرینشدن دادهها بهوسیله هکرها را بههنگام انتقال درون شبکه تضمین میکند. همچنین، ویژگی یکپارچگی تغییر نکردن دادهها در طول انتقال از طریق شبکه را تضمین و از آسیب یا دستکاری آن جلوگیری میکند.
در نهایت، ویژگی دردسترسبودن امنیت شبکه به شما اطمینان میدهد تا سیستمها و دستگاهها فقط برای استفاده افراد مجاز دردسترس هستند. براساس همین ویژگیهایی که برای امنیت شبکه میتوان معرفی کرد، بیایید ببینیم مزایای امنیت شبکه چیست؟
● اجرای رویکردهای امنیت شبکه و عملکرد عالی و مداوم شبکهها بین کسبوکارها و کاربرها را تضمین میکند.
● با اجرای امنیت شبکه، به حفظ امنیت دادهها و حریم خصوصی کاربران و کارکنان میتوانید کمک کنید.
● با محافظت از شبکه در سازمان خود، مالکیت معنوی ایدهها، محصولات، خدمات، استراتژیهای تجاری و… را میتوانید حفظ کنید.
● با اجرای خطمشیهای امنیت شبکه، از قوانین تعیینشده برای حفاظت از دادهها در کشور محل کارتان پیروی میکنید.
انواع نرمافزارها و ابزارهای تأمین امنیت شبکه
سیاستها و ابزارهایی که برای حفظ امنیت شبکه وجود دارند، از شبکهای به شبکه دیگر متفاوتاند و حتی در طول زمان باید تغییر کنند. معمولاً سیاست امنیتی قوی شامل رویکردهای متعددی است که با عنوان امنیت لایهای (Layered Security) شناخته میشود و حداکثر کنترلهای امنیتی را به سازمان میدهد. درادامه آموزش صفر تا صد انواع امنیت شبکه و انواع ابزارها و نرمافزارهای موردنیاز در این حوزه را بررسی میکنیم.
۱. کنترل دسترسی (Access Control)
این یکی از رویکردهای ابتدایی حفظ امنیت شبکه است که دسترسی به برنامهها و سیستمهای شبکه را تنها برای گروه خاصی از کاربرها و دستگاهها مجاز میکند؛ یعنی در این سیستم، امکان دسترسی برای کاربرها و دستگاههای ازقبلتعییننشده وجود ندارد.
۲. دسترسی ZTNA (Zero-Trust Network Access)
این روش نیز تا حدی مشابه کنترل دسترسی به شبکه است. در روش ZTNA که از انواع امنیت شبکه است، تنها به کاربران اجازه داده میشود تا کارهایشان را انجام دهند و تمام مجوزهای دسترسی به بخشهای دیگر مسدود میشود.
۳. آنتیویروس (Antivirus) و ضدبدافزار (Antimalware)
همه ما با آنتیویروسها و ضدبدافزارها که یکی از ابزارهای حفظ امنیت در شبکه است، آشنا هستیم. این نرمافزارها برای شناسایی یا حذف یا جلوگیری از آلودهکردن کامپیوتر و درنتیجه شبکه طراحی شدهاند و با ویروسها و بدافزارهایی مانند اسب تروجان (Trojan horse) و باجافزارها و جاسوسافزارها مقابله میکنند.
۴. امنیت برنامه (Application Security)
سازمانها برای اجرای عملکردهای مختلف در کسبوکار خود از برنامههایی استفاده میکنند که نظارت و محافظت از آنها بسیار مهم است. چه سازمانهایی که این برنامهها را طراحی کردهاند و چه سازمانهایی که از آنها استفاده میکنند، باید به امنیت این برنامهها توجه کنند؛ زیرا تهدیدهای مدرن بدافزارها اغلب کدهای منبعباز و بخشهایی را هدف قرار میدهد که سازمانها از آنها برای ساختن نرمافزار و اپلیکیشنها استفاده میکنند. پس امنیت برنامهها، بخشی از تأمین امنیت شبکه سازمان است.
۵. تجزیهوتحلیل رفتاری (Behavioral Analytics)
آنالیز رفتاری، یکی از انواع امنیت شبکه است. در این روش، رفتار شبکه تجزیهوتحلیل میشود و سازمانها را بهطورخودکار از هرگونه فعالیتهای غیرعادی آگاه میکند.
۶. امنیت ابری (Cloud Security)
اگر از سیستمها و ابزارهای مبتنیبر فضای ابری استفاده کرده باشید، میدانید که ارائهدهندگان آنها اغلب ابزارهای امنیتی مجزا را دراختیار شما قرار میدهند که قابلیتهای امنیتی در فضای ابری را فراهم میکند. امنیت فضاها و سیستمهای ابری، بخشی از تأمین امنیت در شبکه است.
این ارائهدهندگان روی امنیت زیرساختهای کلی خود نظارت میکنند و ابزارهایی را ارائه میدهند که از این زیرساختها محافظت میکند. برای مثال، میتوان به خدمات امنیت شبکه وب آمازون اشاره کرد که گروههایی امنیتی را سازماندهی میکند تا ترافیک ورودیوخروجی مرتبط با برنامه یا منبع را کنترل کنند.
۷. روش پیشگیری ازدستدادن دادهها (DLP)
در این روش، پس از شناسایی دادههای در حال استفاده یا در حال گردش یا حتی در حال استراحت، روی جلوگیری از نقض آنها نظارت میشود. معمولاً در روش DLP (Data Loss Prevention)، مهمترین دادههای درمعرض خطر طبقهبندی میشوند و به کارکنان آموزش میدهند تا به بهترین شیوههای ممکن از آنها محافظت کنند. این یکی از مراحل یادگیری امنیت شبکه است که کارکنان باید آموزش ببینند. برای مثال، یکی از روشهای ساده و مهم این است که فایلهای مهم را در ایمیل و بهصورت پیوست ارسال نکنند.
۸. امنیت ایمیل (Email Security)
معمولاً ایمیل را بهعنوان یکی از نقاط آسیبپذیر در شبکه در نظر میگیرند. در اغلب مواقع، کارمندان سازمان با کلیک روی پیوستهای ایمیل که حاوی بدافزارها و نرمافزارهای مخرب هستند، آنها را بدون اطلاع از محتویات پیوست دانلود و کل سازمان را قربانی حملههای فیشینگ و بدافزاری میکنند. پس در مراحل یادگیری امنیت شبکه برای کارکنان، باید به امنیت ایمیلها هم اشاره کرد.
لازم است بدانید که ایمیل روشی ناامن برای ارسال فایلها و دادههای حساس است و کارمندان در تمام بخشها باید با این موضوع آشنا باشند. این یکی از مفاهیم اصلی امنیت شبکه است که باید به کارکنان سازمان آموزش داده شود.
۹. فایروال (Firewall)
فایروال نرمافزار یا سیستمعاملی است که ترافیک ورودیوخروجی را برای جلوگیری از دسترسیهای غیرمجاز به شبکه بررسی میکند. فایروالها را میتوان یکی از ابزارهای پرکاربرد امنیت در شبکه های کامپیوتری در نظر گرفت که در مناطق مختلفی از شبکه قرار میگیرند. نسلهای بعدی فایروالها محافظت بیشتری دربرابر حملههای لایه برنامه ارائه میدهند و با بررسی بستههای درونخطی، دربرابر بدافزارها بهتر مقاومت میکنند.
۱۰. سیستم تشخیص نفوذ (IDS)
سیستم IDS (Intrusion Detection System) یکی دیگر از انواع امنیت شبکه است. این سیستم تلاشهای غیرمجاز برای دسترسی به دادهها یا شبکه را شناسایی و آنها را بهعنوان خطرهای بالقوه علامتگذاری میکند؛ اما هیچیک را حذف نمیکند. معمولاً از IDS و سیستم پیشگیری از نفوذ (IPS) درکنار فایروالها استفاده میشود. این سیستم بخشی از انواع امنیت شبکه است.
۱۱. سیستم پیشگیری از نفوذ (IPS)
سیستم IPS (Intrusion Prevention System) برای جلوگیری از نفوذ به شبکه طراحی شده است. این کار با شناسایی و مسدود کردن تلاشهای غیرمجاز برای دسترسی به شبکه انجام میشود. جلوگیری از نفوذ، یک کاربرد امنیت شبکه بسیار مهم و اساسی است.
۱۲. امنیت دستگاههای موبایل (Mobile Device Security)
اپلیکیشنهای متعددی که برای گوشیهای هوشمند و سایر دستگاههای تلفنهمراه طراحی شدهاند، آنها را به یکی از بخشهای مهم در حوزه امنیت شبکه تبدیل کرده است. نظارت و کنترل برنامههایی که به شبکههای همراه دسترسی دارند، برای امنیت در شبکه مدرن بسیار مهم است.
۱۳. احراز هویت چندعاملی (MFA)
سیستم احراز هویت چندمرحلهای یا MFA (Multifactor Authentication) روش امنیتی سادهای است که در بین کاربران بهشدت در حال محبوبشدن است. در این روش، احراز هویت کاربر نیازمند تأیید دو یا چند فاکتور مختلف است تا مطمئن شود که تنها کاربر اصلی در حال تلاش برای ورود به شبکه مدنظر است. یکی از انواع امنیت شبکه در این سیستم احراز هویت، سیستم Google Authenticator نام دارد که درواقع برنامهای است که کدهای امنیتی منحصربهفردی تولید میکند تا کاربر درکنار رمزعبور خود وارد و هویتش را تأیید کند.
۱۴. تقسیمبندی شبکه (Network Segmentation)
یکی دیگر از ابزارهایی که در انواع خدمات امنیت شبکه میتوان بررسی کرد، روش تقسیم شبکه است. معمولاً سازمانهایی که شبکههای بزرگ و با ترافیک فراوان دارند، از این روش برای تقسیمکردن شبکه به بخشهای کوچکتر و مدیریت راحتتر آنها استفاده میکنند. این رویکرد امکان کنترل بیشتر داده و دسترسی بیشتری درمقایسهبا جریان ترافیک را برای سازمانها فراهم میکند.
۱۵. سندباکسینگ (Sandboxing)
یکی از روشهای دیگری که میتوان در پاسخ به پرسش رویکرد امنیت شبکه چیست؟ معرفی کرد، روش سندباکسینگ است. این روش نوعی ایزولهسازی است که به سازمان اجازه میدهد تا فایل را قبل از دسترسی به شبکه در محیطی ایزوله اسکن کنند. بعد از اسکن و باز کردن فایل در محیطی امن، سازمان میتواند بررسی کند که آیا این فایل به روشی مخرب عمل میکند یا نشانههایی از بدافزارها را نشان میدهد.
۱۶. رویکرد اطلاعات امنیتی و مدیریت رویداد (SIEM)
در روش SEIM (Security Information and Event Management)، امنیت دادههای مدیریتشده از برنامهها و سختافزارهای شبکه ثبتشده و رفتارهای مشکوک نظارت میشود. زمانیکه هرگونه رفتار مشکوک یا ناهنجاری شناسایی شود، سیستم امنیت شبکه SEIM به سازمان هشدار میدهد و اقدامات مناسب برای رفع آن انجام میشود.
۱۷. محیط نرمافزاری تعریفشده (SDP)
روش SDP (Software-Defined Perimeter) یکی دیگر از شیوههای تأمین امنیت شبکه است که از شبکه محافظت و آن را از دید مهاجمان و کاربران غیرمجاز به دسترسی پنهان میکند. درحقیقت، این رویکرد از معیارهای هویتی برای محدودکردن دسترسی به منابع و فایلها استفاده و مرزبندی مجازیای در اطراف آن ایجاد میکند که نفوذ عوامل خطرزا را غیرممکن میکند.
۱۸. شبکه خصوصی مجازی (VPN)
احتمالاً همه شما با VPN (Virtual Private Network) آشنا هستید؛ اما تابهحال به نحوه کار و نقش آن برای امنیت در شبکه های کامپیوتری فکر نکردهاید. VPNها اتصال را از نقطه پایانی در شبکه سازمان ایمن میکنند. در این روش، از پروتکلهای تونلزنی برای رمزگذاری دادههایی استفاده میشود که ازطریق شبکهای با امنیت کمتر ارسال میشوند.
۱۹. امنیت وب (Web Security)
در این روش، درکنار حفظ یکپارچگی وبسایتهای سازمان، استفاده کارمندان از وب در دستگاهها و شبکههای سازمان کنترل میشود. این کار ازطریق کنترل مسدودکردن برخی تهدیدها و وبسایتها انجام میشود. شما میتوانید در کنار روشها و مراحل یادگیری امنیت شبکه برای کارکنان، از این روشها برای کنترل عملکرد آنها در حفظ امنیت بیشتر شبکه، استفاده کنید.
۲۰. امنیت وایرلس (Wireless Security)
یکی از بخشهای پرخطر هر شبکه را میتوان شبکههای بیسیم دانست که به حفاظت و نظارت بسیار دقیقتر نیاز دارند. در این سیستمها، شیوههای امنیت وایرلس ازجمله تقسیمبندی کاربران Wi-Fi براساس شناسههای مجموعه سرویس یا SSIDها و احراز هویت 802.1X بسیار اهمیت دارد. همچنین، برای اطمینان از امنیت شبکه وایرلس یا بیسیم، به ابزارهای نظارت و ممیزی مناسب احتیاج است.
۲۱. امنیت حجم کار (Workload security)
در این روش، سازمان حجم کار مدنظر را بین دستگاههای مختلف در محیطهای ابری و ترکیبی بهطورمتعادل تقسیم میکند. با این کار سطوحی که حملههای سایبری و تهدیدها را دریافت میکنند، افزایش پیدا میکند. استفاده از اقدامات امنیتی بهمنظور نظارت روی بار کاری و متعادلکنندههای بار امن، برای محافظت از دادهها و امنیت در شبکه مهم است.
چه چیزهایی امنیت شبکه را بهخطر میاندازد؟
امنیت شبکههای کامپیوتری به روشهای متعدد و کارآمدی تأمین میشود و دادههای مهم سازمانها را میتواند حفاظت کند، گاهی ممکن است روند تأمین امنیت با مشکلاتی نیز همراه باشد. درادامه، توضیح میدهیم که مشکلات احتمالی امنیت در شبکه چیست.
۱. تکامل روشهای حمله به شبکه
یکی از مشکلات بزرگ پیشروی امنیت شبکه به سرعت تکامل حملههای سایبری مربوط است. هم عواملی که شبکه را تهدید میکنند و هم روشهایی که این عوامل را بهکار میگیرند، همگی با تغییر تکنولوژی تغییر میکنند. بهعنوان مثال، فناوری جدیدی مانند بلاکچین به انواع جدیدی از حملههای بدافزار مانند Cryptojacking منجر شده است؛ بههمیندلیل، استراتژیهای دفاعی و انواع امنیت شبکه باید با این تهدیدهای جدید سازگار شوند.
۲. پایبندی کاربر به قوانین
همانطورکه پیشازاین درباره مفهوم امنیت شبکه توضیح دادیم، تأمین این امنیت برعهده تمام کاربران حاضر در شبکه است؛ بههمیندلیل، معمولاً برای سازمانها دشوار میشود که از پایبندی تمام اعضا به قوانین و استراتژیهای امنیت شبکه مطمئن شوند.
۳. دسترسی از راه دور و ازطریق موبایل
با گسترش کسبوکار، افراد و شرکتهای بیشتری از سیاستهای سازمان برای امنیت شبکه استفاده میکنند که به شبکه گستردهتر و پیچیدهتری منجر میشود. همچنین، بسیاری از افراد مرتبط با سازمان ممکن است فعالیت از راه دور را انتخاب کرده باشند. این مسئله حفظ امنیت در شبکه های کامپیوتری را با مسائلی روبهرو میکند که اغلب به سختترشدن حفظ امنیت منجر میشود.
۴. همکاران شخص ثالث
شرکتها و افرادی ازجمله ارائهدهندگان خدمات ابری و خدمات امنیتی مدیریتشده و فروشندگان محصولات امنیت شبکه اغلب به شبکه اصلی سازمانتان دسترسی پیدا میکنند. این مسئله باعث میشود تا کل سیستم با مشکلات بیشتری ازنظر آسیبپذیری مواجه شود.
اقدامات مهم امنیت شبکه
تا اینجای مطلب، بهطورکامل بررسی کردیم که امنیت شبکه چیست و با انواع آن نیز آشنا شدیم. حال این سؤال مطرح میشود که سازمانها چه اقداماتی برای حفظ امنیت شبکه میتوانند انجام دهند؟ سازمان برای جلوگیری از حمله به شبکه دادهها و اطلاعات مهمش، باید این اقدامات را انجام دهد:
۱. ایجاد خطمشی امنیت شبکه
برای ایجاد خطمشی امنیت شبکه سندی مکتوب تنظیم میشود که میزان دسترسی و محدودیتهای کاربران مجاز در سازمان را تعیین میکند. همچنین، در این خطمشی اقدامات امنیتیای بررسی میشود که باید بهصورت دورهای انجام شود. برای مثال، نحوه انجام آزمایشهای ارزیابی میزان ریسک دادهها یا طرحهای بازیابی اطلاعات بررسی میشوند.
۲. خطمشی رمزعبور
سیاستهای مربوط به رمزعبور تعیین میکند که رمزهای عبور سیستمهای دراختیار کاربران نباید خیلی ساده باشد یا اعداد و حروفی را شامل شود که بهراحتی بتوان آنها را حدس زد. این بخشی از مراحل یادگیری امنیت شبکه است.
برای مثال، برای رمزعبور از تاریخهای شخصی که ممکن است بهسادگی پیدا شود، نباید استفاده کرد. رمزهای عبور باید بهقدری قوی باشند که حملههایی ازجمله حملههای Dictionary یا Rainbow Tables یا Brute-force را خنثی کنند. همچنین، کارکنان برای حفظ امنیت در شبکه باید رمزهای عبور را بهصورت دورهای تغییر دهند.
۳. استفاده از سیستم امنیتی چندلایه
یکی از انواع امنیت شبکه با عنوان امنیت چندلایه شناخته میشود. این روش از ترکیب چندین ابزار امنیتی مانند آنتیویروس و فایروال و سیستم تشخیص نفوذ همزمان استفاده میکند.
۴. استقرار SIEM
پیشازاین، به روش SIEM در میان انواع امنیت شبکه اشاره کردیم. روش SIEM به سازمانها کمک میکند تا شبکه دادهها را امن کنند و با هشدار به تحلیلگران سیستم، از نفوذ عوامل تهدید مانع شوند.
۵. بهروز نگهداشتن شبکه
عوامل تهدید و آسیبزننده اغلب بهراحتی میتوانند در نسخههای قدیمیتر سیستمعامل، نرمافزارها، درایورهای دستگاه و … نفوذ کنند. برای جلوگیری از این مسئله، سازمان باید بهموقع سیستم را بهروزرسانی کند تا جدیدترین خطمشیهای امنیتی در آن اِعمال شود. بروز نگهداشتن شبکه، یکی از خدمات امنیت شبکه اساسی است.
۶. ارائه آموزش به کارکنان
بهعقیده بسیاری از متخصصان حوزه امنیت شبکه انسان ضعیفترین حلقه در هر شبکه است. بههمیندلیل، هر سازمان و کسبوکاری باید آموزشهای لازم را به کارکنان خود ارائه دهد تا بتوانند دربرابر تهدیدهای بالقوه اقدامات لازم را انجام دهند و از آسیب به کل شبکه جلوگیری کنند.
مراحل یادگیری امنیت شبکه متفاوت بوده و آموزشها به میزان دسترسی کارکنان بستگی دارد. برای مثال، کاربران باید بدانند که در زمان اداری حق ندارند از شبکههای اجتماعی، دانلودهای بیهوده و… استفاده کنند.
۷. اقدامات پیشگیرانه فیزیکی
علاوهبر تمام راهکارهای نرمافزاری و سیستمی، اطمینان از امنیت فیزیکی در زیرساختهای امنیت در شبکه ضرورت دارد. برای مثال، سرور DNS، سرور داده، و سایر سیستمهای حیاتی و دستگاههای شبکه باید در مرکزی امن نگهداری و برای امنیت آن از کنترلهای فیزیکی و قفلهای بیومتریک استفاده شود.
۸. رمزنگاری و امنیت Wi-Fi
علاوهبر دادهها که باید قبل از ارسال به مقاصد دیگر ازطریق شبکه رمزگذاری ایمن شوند، امنیت شبکه Wi-Fi لازم است ازطریق گواهیهای دیجیتال تأمین شود.
سیستم امنیت شبکه قوی دربرابر چه حملههایی مقاومت میکند؟
درنهایت و با بررسی کامل پاسخ پرسش Network security چیست و چطور میتوان آن را تأمین کرد؟، میخواهیم ببینیم که اصولاً رویکردهای برقراری امنیت شبکه با چه چیزهایی مقابله میکنند. تهدیدهای مهمی که سیستم امنیت در شبکههای کامپیوتری با آنها مقابله میکند، عبارتاند از:
۱. ویروسها
ویروسها فایلهای مخرب و دانلودشدنی هستند که میتوانند غیرفعال باشند و با تغییر سایر برنامههای کامپیوتری تکثیر شوند. فایلهای آلوده میتوانند از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر منتقل شوند و دادهها یا کل شبکه را از بین ببرند. پس شناسایی و مقابله با ویروس، بخشی از امنیت شبکه است.
۲. کرمهای (Worm) کامپیوتری
کرمهای کامپیوتری با مصرف پهنای باند و کاهش کارایی کامپیوتر، پردازش دادهها را کُند میکنند. برخلاف ویروس که به برنامه میزبان نیاز دارد، کرم بدافزاری مستقل است. در خطمشی امنیت در شبکه های کامپیوتری باید به این نوع حملات توجه کرد.
۳. تروجان (Trojan)
تروجان با استفاده از برنامهای که شبیه به برنامهای واقعی بهنظر میرسد، راه ورود به سیستم را پیدا میکند و ممکن است به حذف فایلها و فعالکردن بدافزارهای مخفی یا سرقت دادههای باارزش منجر شود تا در نهایت، امنیت در شبکه را به خطر بیاندازد.
۴. جاسوسافزارها
جاسوسافزار نوعی ویروس کامپیوتری است که به اطلاعات شخص یا سازمان دسترسی میتواند پیدا کند.
۵. Adware
آگهیافزارها یا Adware حین جستوجو در وب ممکن است کاربر را به وبسایتهای تبلیغاتی غیرمفید هدایت کند. با این کار اطلاعات بازاریابی درباره شما جمعآوری و پسازآن، تبلیغات سفارشی براساس سوابق جستوجو را به شما نشان میدهد. در مراحل یادگیری امنیت شبکه باید به کارکنان آموزش داده شود که در برخورد با آگهیافزارها باید چطور برخورد کنند.
۶. باجافزارها
باجافزار درواقع نوعی تروجان سایبری است که برای بهدستآوردن پول از کامپیوتر شخص یا سازمان بهکمک رمزگذاری دادهها طراحی شده است. این بدافزارها میتوانند دسترسی به سیستم کاربر را مسدود کنند و امنیت شبکه را به خطر بیاندازند.
جمعبندی
امنیت شبکه چیست؟ چطور تأمین میشود؟ انواع آن کداماند؟ و …. در این مطلب از بلاگ درنا پی سی مگ ، بطور کامل پاسخ این سوالات را بررسی کردیم. انواع امنیت شبکه به نگهداری و محافظت از اطلاعات دربرابر انواع حملههای سایبری کمک میکند. حمله به سیستمهای کامپیوتری بهموازات پیشرفت این کامپیوترها ارتقا پیدا کرده و حفظ امنیت دادهها را سختتر میکنند. بههمیندلیل، در این مقاله با آموزش صفر تا صد مفهوم امنیت شبکه و نحوه اجرای آن، سعی کردیم تا به شما برای ارتقای امنیت اطلاعات کسبوکار یا سازمانتان کمک کنیم. اگر میخواهید بدانید Network security چیست و چطور باید آن را کامپیوترهای سازمان پیاده کنید، مطالعه این مطلب را از دست ندهید. همچنین میتوانید سوالات خود را درباره این موضوع با ما در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
برای افزایش امنیت شبکههای کامپیوتری، شرکتها به راهحلهای امنیتی جدیدی نیاز دارند که با تشکیل شبکههای پیچیده و براساس وابستگی بیشتر دادهها، حملههای سایبری را از خود دور نگه دارند. استراتژیهای مؤثر در این زمینه با استفاده از راهکارهای امنیتی متنوع میتوانند دادههای حساس را در برابر حملههای سایبری محافظت کنند و به شبکهای مطمئن تبدیل شوند.
سؤالات متداول
۱. منظور از امنیت شبکه چیست؟
امنیت شبکه مجموعهای از فناوریهاست که از قابلیت یکپارچگی زیرساختهای شرکت استفاده و از ورود یا تکثیر طیف گستردهای از تهدیدهای بالقوه در شبکه جلوگیری میکند.
۲. شبکههای امنیتی چگونه کار میکنند؟
امنیت شبکه به مجموعه اقداماتی اطلاق میشود که برای محافظت از شبکه دربرابر تهدیدهای امنیتی مختلف انجام میشود. این مجموعه اقدامات معمولاً شامل چندین خط مشی و روش است که هدف آنها جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به شبکه است. با این کار از هرگونه سوءاستفاده از منابع شبکه جلوگیری میکنند.
۳. چرا استفاده از امنیت شبکه بسیار اهمیت دارد؟
امنیت شبکه مهم است؛ زیرا دادههای حساس را از حملههای سایبری ایمن نگه میدارد و اطمینان میدهد که شبکه ایمن است و میتوان از آن استفاده کرد.