زندگینامه استیو جابز : رهبر و نابغه خاص تکنولوژی!

استیو جابز، بنیان‌گذار اپل، رهبری ذاتی و بیزار از سنت‌ها بود. چشم‌انداز او برای اپل و دنیای تکنولوژی، این برند را به بالاترین نقاط رساند.«استیو پاول جابز» (Steve Paul Jobs) در ۲۴ فوریه‌ی سال ۱۹۵۵ میلادی (۶ اسفند ۱۳۳۳) در شهر سانفرانسیسکو در ایالت کالیفرنیا به دنیا آمد. در تحصیل موفقیت چشم‌گیری به دست نیاورد ولی استعداد خارق‌العاده‌ای در تجارت داشت و در همان جوانی راه موفقیت در کار را پیدا کرد. ‌او در تاریخ ۵ اکتبر ۲۰۱۱ درگذشت اما همواره نامش در دنیای فناوری جاودان ماند. با زندگینامه استیو جابز بنیان‌گذار اپل و یکی از تاثیرگذارترین چهره‌ها در دنیای فناوری همراه درنا پی سی مگ باشید.

«در ۳۳ سال اخیر، هر روز صبح به آینه خیره شدم و از خودم پرسیدم که اگر امروز آخرین روز زندگی‌ام باشد، همان کاری را که تا الان می‌خواستم انجام دهم، ادامه خواهم داد یا نه؟ هر زمان که پاسخ این سؤال در چند روز متوالی منفی می‌شد، می‌دانستم که باید چیزی را تغییر دهم.»

این یکی از معروف‌ترین جملات استیو جابز است. جابز که یکی از پایه‌گذاران ارزش‌مندترین برند دنیا محسوب می‌شود، شخصیتی کاریزماتیک، سخت‌گیر و هدف‌مند داشت و اصلِ پویایی را به استراتژی اپل تزریق کرد. تغییرات اپل در دوران رهبری جابز به حدی زیاد بود که این شرکت همین‌حالا هم میلیاردها دلار از درآمد سالانه‌اش را مدیون ایده‌های جابز است.

می‌گویند که اگر پل‌ خراب شد، برای بازسازی آن‌ تلاش نکنید؛ چون چیزی که از دست رفته باشد، از دست رفته است. استیو جابز درهم‌شکننده‌ی سنت‌ها بود و حتی این عقیده را هم نقض کرد. او که در سال ۱۹۸۵ به ترک اپل مجبور شد، بعدها در سال ۱۹۹۶ به‌عنوان مدیرعامل به این شرکت برگشت تا نشان دهد که برای عملی‌کردن نقشه‌های ذهنی‌اش، عزم جدی دارد.

جابز در زمانی کوتاه به شاخص‌ترین چهره‌ی اپل تبدیل شد، سخنرانی‌های انگیزه‌بخش برگزار می‌کرد و نامش به‌عنوان یک رهبر ذاتی، در بین عموم جا افتاد. همه‌چیز برای اپل و استیو جابز خوب پیش می‌رفت، تا این‌که سرطان از راه رسید.

داستان‌ها فقط وقتی جذاب‌اند که نقطه‌ی پایانی آن‌ها، موفقیت باشد. جابز با هر متر و معیاری، فردی موفق بود و داستان زندگی او برای هر کسی که به حوزه‌ی فناوری و کسب‌و‌کار علاقه دارد، الهام‌بخش است.

جابزِ باهوش اما بی هدف تا پیش از آنکه در سال 1976 میلادی با همراهی استیو وزنیاک «اپل کامپیوتر» (Apple Computer) را راه اندازی کند، در حوزه های مختلفی فعالیت کرد. محصولات انقلابی اپل از جمله آیپاد، آیفون و آیپد هم اثری کلیدی را در تکامل تکنولوژی های مدرن ایفا کردند. جابز در سال 1985 میلادی اپل را ترک کرد و یک دهه بعد مجددا به آن بازگشت. وی در سال 2011 و بعد از یک دهه مبارزه با سرطان پانکراس دیده از جهان فرو بست.

استیو جابز کیست؟

استیون پال جابز (به انگلیسی: Steven Paul Jobs) (زادهٔ ۲۴ فوریهٔ ۱۹۵۵ – درگذشتهٔ ۵ اکتبر ۲۰۱۱) کارآفرین، مخترع، بنیان‌گذار و مدیر ارشد اجرایی شرکت رایانه‌ای اپل و یکی از چهره‌های پیشرو در صنعت رایانه بود. در سال ۱۹۷۶، جابز ۲۱ ساله به همراه دوستش استیو وازنیک ۲۶ ساله، شرکت اپل را تأسیس کردند. اولین رایانه شخصی‌ای که شرکت اپل به بازار معرفی کرد، اپل I نام داشت. یک سال پس از آن در سال ۱۹۷۷ اپل II نیز راهی بازار شد. در سال ۱۹۸۵ طی یک اختلاف مدیریتی، جابز اپل را ترک و در همان سال شرکت نکست را تأسیس کرد. از مهم‌ترین محصولات شرکت نکست می‌توان به نکست کامپیوتر اشاره کرد که بعدها میزبان اولین مرورگر وب شد. در سال ۱۹۹۶ شرکت اپل، شرکت نکست را به مبلغ ۴۲۹ میلیون دلار خرید. طی این معامله استیو جابز، مجدداً به اپل بازگشت. از اتفاقات مهم پس از این مسئله در اپل می‌توان به معرفی آی‌پاد در سال ۲۰۰۱، پرده‌برداری از آی‌تیونزاستور در سال ۲۰۰۳ و معرفی آی‌فون و آی‌پد به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۰ اشاره کرد.

جابز در سال ۱۹۸۶ یک گروه گرافیکی را از بخش گرافیک کامپیوتر لوکاس فیلم خرید. پس از خرید این بخش، شرکت پیکسار متولد شد که نام آن از ترکیب پیکسِر و رادار الهام گرفته شده بود. پیکسار توانست فیلم‌های پویانمایی موفقی بسازد. در سال ۲۰۰۶ شرکت والت دیزنی، پیکسار را خرید. پس از این معامله جابز به سهام‌دار اصلی والت دیزنی تبدیل شد و به عضویت هیئت مدیرهٔ آن درآمد. در اکتبر ۲۰۰۳ سرطان لوزالمعده جابز تشخیص داده شد و در اوت ۲۰۱۱، او از سمت مدیرعاملی اپل استعفا داد. تیم کوک، از مدیران ارشد اپل، مدیرعامل شد و جابز به‌عنوان رئیس هیئت مدیره به فعالیت‌هایش ادامه داد.

استیو جابز در نهایت بر اثر عوارض ناشی از سرطان لوزالمعده، در تاریخ چهارشنبه ۵ اکتبر ۲۰۱۱ در سن ۵۶ سالگی درگذشت.

استیو جابز
استیو جابز در کنفرانس جهانی توسعه‌دهندگان اپل سال ۲۰۱۰ هنگام معرفی آیفون ۴
زادهٔ	۲۴ فوریهٔ ۱۹۵۵ سان فرانسیسکو، کالیفرنیا
درگذشت	۵ اکتبر ۲۰۱۱ (۵۶ سال) پالو آلتو، کالیفرنیا
علت مرگ	سرطان پانکراس
ملیت	آمریکایی
سال‌های فعالیت	‎ ۱۹۷۴–۲۰۱۱ • مدیرعامل و رئیس هیئت مدیرهٔ شرکت اپل • مدیرعامل شرکت پیکسار • مؤسس و مدیرعامل شرکت نکست
همسر	لورن پاول جابز (ا. ۱۹۹۱)
شریک زندگی	کریسَن برنان
فرزندان	• لیزا (تولد: ۱۹۷۸) • ریدپاول (تولد: ۱۹۹۱) • ارین سینا (تولد: ۱۹۹۵) • اوه (تولد: ۱۹۹۸)
والدین	پل رینهولد جابز (پدرخوانده) کلارا هاگوپیان (مادرخوانده) عبدالفتاح جان جندلی (پدر) جوئَن شیبل سیمپسون (مادر)
خویشاوندان	مونا سیمپسون (خواهر) پاتریشا جابز (خواهرخوانده) [۱]
امضاء

استیون پائول جابز، در ۲۴ فوریه‌ی ۱۹۵۵ در سانفرانسیسکوی کالیفرنیا به دنیا آمد. مادر و پدرش، جوآن شیبل (بعدها با نام جوآن سیمپسون) و عبدالفتاح جان جندالی هر دو فارغ‌التحصیل دانشگاه ویسکانسین بودند و پسر خود را هنگامی‌که هنوز نامی نداشت، برای فرزندخواندگی به زوجی از طبقه‌ی متوسط به نام‌های پاول و کلارا جابز بخشیدند.

در سال ۱۹۷۴ استیو به‌عنوان طراح بازی‌های ویدیویی با شرکت آتاری همکاری می‌کرد. او چندین ماه بعد این شرکت را نیز ترک کرد تا علاقه‌مندی خود به روشنگری روحی را در هند دنبال کند. سفری که باعث شد او مصرف قرص‌های روان‌گردان را هم تجربه کند.

در سال ۱۹۷۵ جابز و استیو وازنیک همدیگر را در کلوپ کامپیوتری هوم برو ملاقات کردند و همین آشنایی پیش‌زمینه‌ای شد تا یک سال بعد، آن‌ها به همراه رونالد وین کامپیوتر اپل را در گاراژ خانه‌ی جابز در کریست درایو بسازند. برای تأمین بودجه‌ی اولیه کار، جابز فولکس‌واگن خود و وازنیک ماشین‌حساب پیشرفته موردعلاقه‌ی خود را فروخت.

چند سال بعد، جابز جوان وارد دبیرستان Homestead شد و در آنجا بود که با همکار آینده اش استیو وزنیاک که در دانشگاه برکلی کالیفرنیا تحصیل می کرد آشنا شد.

وزنیاک در مصاحبه ای که سال 2007 میلادی با نشریه PC World انجام داد در مورد ارتباط خوبش با جابز اینطور گفت:

هر دوی ما عاشق قطعات و چیپ های الکترونیکی بودیم. در آن دوران عده اندکی از مردم در مورد چیپ های الکترونیکی، نحوه عملکردشان و همچنین کاری که می توانستند انجام دهند اطلاعات داشتند. در بدو آشنایی من کامپیوترهای زیادی را طراحی کرده و ساخته بودم و می توانم بگویم که در زمینه الکترونیک و طراحی کامپیوتر یک قدم از او جلوتر حرکت می کردم، با این همه، باز هم علایق مشترکی داشتیم. علاوه بر این میتوانم بگویم که دیدگاه هایمان در مورد دنیا کاملا متفاوت از هم بود.

سفر معنوی استیو جابز

استیو دوست نزدیکی به نام دانیل کوتکی در کالج رید داشت. جابز و دانیل هر دو به ذِن، دیلن و ال‌اس‌دی علاقه داشتند. دانیل از طبقهٔ مرفه نیویورک بود و به مکتب بودا علاقه داشت. استیو بیشتر وقتش را با دانیل و الیزابت هولمز (دیگر دوست استیو در کالج) می‌گذراند. جابز هرگز به عرفان‌های شرقی، به ویژه مذهب بودایی ذن به دید یک تفریح خیالی و زودگذر متعلق به دوران جوانی نگاه نکرد. او عمق این علاقه‌مندی را لمس کرده‌بود. ذن بر شخصیتش تأثیر گذاشته بود. کاتکی در مورد جابز می‌گفت: «استیو خود ذن بود. واقعاً رویش تأثیر گذاشته بود، می‌شد آن را در رویکرد مشتاقانه‌اش به زیبایی‌شناسی غیرتجملی و تمرکز فوق‌العاده‌اش دید.» به خصوص این که او تحت تأثیر شهودگراییِ مذاهب بودایی قرار گرفته بود، طوری‌که بعدها گفت: «کم‌کم پی بردم که درک و آگاهیِ بصری، مهم‌تر از تفکر انتزاعی و تحلیل منطقی است.» با این حال، جنون و دیوانگی او، مانع از رسیدن به آرامش درون و محبت در روابطش بود.

استیو در سال ۱۹۷۴ به هند سفر کرد تا با نیم کارولی بابا (یک گوروی هندی، درگذشت: ۱۹۷۳) از نزدیک دیدار کند.او همراه دوستش دانیل در جستجوی روشنفکری معنوی بود. اما هنگامی که که به هند رسیدند متوجه شدند که او درگذشته‌است. وی پس از یک سفر معنوی هفت‌ماهه، با سری تراشیده و جامهٔ سنتی هندی بر تن، به آمریکا بازگشت. استیو در طول این مدت از ال‌اس‌دی استفاده می‌کرد که به گفتهٔ خودش از بهترین کارهای عمرش و دلیل اصلی موفقیت‌هایش بوده‌است.

عقایده و دیدگاه استیو جابز

استیو جابز یک گیاه‌خوار و بودایی بود. به گفته بی‌بی‌سی او یک میلیاردر هیپی بود. او یک دانشجوی مو بلند انصرافی از کالج بود که آرزوهایی بی‌نهایت داشت. او به شکلی الهام شده کمال‌طلب بود و روحیهٔ قلدرمآبانه داشت.

جابز به جان اسکالی، مدیرعامل پیشین شرکت اپل، در زمینهٔ کوتاهی عمر گفته بود: «همهٔ ما زمان و فرصت کوتاهی روی زمین داریم. برای همین ما فقط فرصت داریم که یکی دو کار را به انجام برسانیم. هیچ‌کس نمی‌داند چه قدر زندگی می‌کند. من هم نمی‌دانم. اما احساس می‌کنم باید تا جوانی هست هرچه می‌توانم این فکرها را به انجام برسانم.» او در سال ۲۰۰۵ در سخنان معروفش در دانشگاه استنفورد دیدگاه‌هایش را دربارهٔ مرگ و زندگی و کوتاهی عمر به خوبی روشن کرد:

جابز برنامه‌های غذایی مختلفی مانند رژیم گیاه‌خواری یا میوه‌خواری را آزمایش کرد. در یکی از این برنامه‌های غذایی میوه‌خواری بود، که نام اپل (سیب) را برای شرکتش برگزید. به نظر او این نام «زنده، شوخ و آرام‌بخش» بود.

جابز از طرفداران بیتلز بود. او در مصاحبه‌ای دربارهٔ بیتلز گفته‌است:

مدل من در تجارت بیتلز است. آن‌ها گروهی بودند که مانع انرژی منفی یکدیگر می‌شدند و یکدیگر را به تعادل می‌رساندند. عملکرد جمعی آن‌ها بالاتر از جمع تک تک افراد گروه بود. کارهای بزرگ در کسب و کار، نه به واسطه توانمندی‌های فردی، بلکه با عملکرد تیمی به سرانجام می‌رسد.

جابز در سال ۲۰۱۰ گفت: «ما بیتلز را دوست داریم و مفتخر و هیجان زده هستیم از این که ورود آن‌ها را به آی‌تیونز خوش‌آمد بگوییم. راه سخت و پرپیچ و خمی بود که به آن رسیدیم. از بیتلز و ای‌ام‌آی متشکر هستیم. هم‌اکنون رؤیایی را که از ۱۰ سال پیش و در زمان آغاز آی‌تیونز داشتیم، محقق شد.»

والتر ایزاکسون در مورد جابز می‌گوید که یادم می‌آید در یک بعد از ظهر آفتابی در باغچهٔ خانه‌اش نشسته‌بودیم و او راجع به مرگ سخن می‌گفت. او راجع به تجربیاتش در مورد بودا و هند و چهل سال گذشته سخن می‌گفت. او می‌گفت: «اعتقادم به خدا پنجاه پنجاه‌است. در بیشتر زندگی‌ام، احساس می‌کردم باید حیاتی بیشتر از آنچه در مقابل چشمان ماست وجود داشته‌باشد. من دوست دارم فکر کنم که بعد از مرگ چیزی باقی می‌ماند. این عجیب است که همهٔ تجربه و اندک خردمندی که کسب شده، از بین برود. واقعاً دلم می‌خواهد که بعد از مرگ چیزی باشد.» او مدتی ساکت ماند و سپس گفت: «شاید مانند یک کلید روشن و خاموش. کلید را می‌زنی و رفته‌ای. شاید به خاطر همین است که دوست ندارم محصولات اپل کلید روشن و خاموش داشته باشند.»

جابز طی مصاحبه‌ای که در سال ۱۹۸۵ انجام داد، در بخشی از پاسخ به این سؤال که “پول برای تو چه معنایی دارد؟” پاسخ داد که «دوست ندارد بعد از مرگش حجم زیادی از اموال به فرزندانش برسد، چرا که باعث تباهی زندگی آن‌ها می‌شود.»

جابز در جایی دربارهٔ پدر و مادرش (پل و کلارا) می‌گوید: «نکاتی در زندگی من وجود دارد که من واقعاً از آن‌ها احساس شرمندگی می‌کنم. من خیلی مؤدب نبودم و احساسات آن‌ها را جریحه‌دار می‌کردم… من نمی‌خواستم کسی بداند که پدر و مادری دارم. می‌خواستم مثل یتیمی باشم که در قطارها در حومه شهر ولگردی کرده‌بود و به هیچ جا نرسیده‌بود، بی‌اصل و نسب، بدون پیوند و پیشینه.»

استیو جابز در بخش سوم سخنرانی‌اش در دانشگاه استنفورد دربارهٔ مرگ گفت: «هیچ‌کس دوست ندارد بمیرد. حتی کسانی که دوست دارند به بهشت بروند، دوست ندارند بمیرند تا به بهشت برسند. با این حال مرگ مقصد نهایی همهٔ ماست که کسی تاکنون نتوانسته از آن فرار کند.»

استیو جابز پس از افتتاح آی‌تیونزاستور و مبارزه با دانلود غیرقانونی آهنگ‌ها گفت:

از اولین روزهایی که در اپل بودم فهمیدم که زمانی به پیشرفت دست می‌یافتیم که ایده‌ای ذهنی را ایجاد می‌کردیم. اگر مردم نرم‌افزار ما را کپی می‌کردند یا می‌دزدیدند، ما از کار بی‌کار می‌شدیم. اگر از آن حفاظت نمی‌شد، برای ساختن نرم‌افزار یا طراحی محصولات جدید انگیزه‌ای نداشتیم. اگر حفاظت از بین برود، شرکت‌های خلاق نیز از بین می‌روند یا هرگز شروع به کار نمی‌کنند. اما دلیل ساده‌تری هم وجود دارد: دزدی کردن اشتباه‌است. هم به مردم دیگر و هم به شخصیت خودتان آسیب می‌رساند.

جابز در پاسخ به این سؤال که چرا برای اتومبیلش پلاک نمی‌گذارد گفت: «چون بعضی اوقات مردم مرا دنبال می‌کنند و اگر پلاک داشته‌باشم آن‌ها می‌توانند محل زندگی‌ام را پیدا کنند. اما الان با وجود نقشه‌های گوگل این کار در حال منسوخ شدن است. پس در واقع حدس می‌زنم فقط به این دلیل است که نمی‌خواهم.»جابز به علت وجود حفره‌ای در قانون وسایل نقلیه در کالیفرنیا مجاز به استفاده از اتومبیل بدون پلاک بود. این قانون می‌گوید: «صاحب اتومبیل با یک برند جدید حداکثر به مدت ۶ ماه مجاز به استفاده از اتومبیل بدون پلاک می‌باشد.» جابز با یک شرکت اجارهٔ اتومبیل قراری داشت که اتومبیل مرسدس نقره‌ای SL55 AMG خود را هر ۶ ماه با یک نمونهٔ مشابه تعویض می‌کرد. بدین ترتیب او مجاز به استفاده از اتومبیل بدون پلاک می‌شد.

جابز برخی توانایی‌هایش نظیر عشق به سادگی را ناشی از آموزش‌های ذن می‌دانست. او زیبایی‌شناسی را با حذف عناصر اضافه ممکن می‌ساخت. البته آموزش‌های ذن باعث نشد که او به آرامش و وقار برسد. او اغلب اوقات مهربان نبود. بیشتر مردم، یک نوع متعادل‌کننده بین فکر و زبان خود دارند که احساسات تند آن‌ها را تعدیل می‌کند، اما چنین چیزی در جابز وجود نداشت. او تصمیم داشت به طرز شدیدی صادق باشد. او گفت: «لازمه کار من این است که وقتی چیزی بد است حقیقت را بگویم، نه این‌که از آن چشم‌پوشی کنم.» به همین دلیل او دارای شخصیتی کاریزماتیک، الهام‌بخش و همچنین گاهی احمق بود. جابز در پاسخ به این سؤال که «چرا گاهی اینقدر بدجنس هستی؟» پاسخ داد: «این من هستم، و نمی‌توان توقع داشت که کسی غیر از خودم باشم.»

تاسیس اپل

بعد از اتمام دوران دبیرستان، جابز وارد کالج Reed در پورتلند اورگان شد. او که هدف مشخصی برای خود نداشت، بعد از تنها شش ماه از ورود به کالج، درسش را رها نمود و 18 ماه آتی را صرف شرکت در کلاس های مبتکرانه جانبی کرد. او بعدها گفت که چطور حضورش در یکی از کلاس های خطاطی عشق و علاقه به فن چاپ را در وی شعله ور کرد.

در سال 1974 میلادی، جابز به عنوان طراح بازی ویدیویی با آتاری وارد همکاری شد و چند ماه بعد، برای یافتن روشنگری معنوی عازم هند شد. او مرتبا سفر می کرد و در این حین نیز از داروهای روانگردان استفاده می نمود.

در سال 1976 میلادی، وقتی تنها 21 سال داشت به همراه وزنیاک گروه اپل کامپیوتر را راه اندازی کرد. آنها در گاراژ منزل جابز کار می کردند و بعد از آنکه جابز خودروی فولکس واگن خود را فروخت و وزنیاک هم ماشین حساب دوست داشتنی‌اش را به پول تبدیل کرد، بودجه لازم برای کارآفرینی به دستشان آمد.

جابز و وزنیاک به خاطر مردمی کردن تکنولوژی و ارائه کامپیوترها با ابعاد کوچک تر و قیمت پایین تر به مصرف کنندگان عادی، به شهرت رسیدند.

مردم وزنیاک را بیشتر به خاطر ارائه مجموعه ای از کامپیوترهای کاربرپسند می شناختند و خود جابز نیز به واسطه فعالیت هایش در حوزه بازاریابی شهرت داشت؛ کامپیوترهای ساخته وزنیاک به قیمت 666.66 دلار به فروش می رفتند. کامپیوتر «اپل 1» (Apple I)  به تنهایی 774 هزار دلار را عاید آن دو نفر کرد. سه سال بعد از ارائه دومین مدل از کامپیوتر مذکور یعنی «اپل 2» Apple II فروش شرکت آنها حدود 700 درصد افزایش یافت و به رقم 139 میلیون دلار رسید.

خرید انواع اپل واچ از درنا پی سی تا 50% تخفیف

در سال 1980 میلادی، Apple Computer به بازار بورس راه یافت و ارزش بازار آن تا پایان همان سال به رقم 1.2 میلیارد دلار رسید. جابز برای آنکه به کرسی مدیرعاملی شرکت تکیه بزند، متخصصانی نظیر «جان اسکالی» از شرکت پپسی کولا را الگوی خود قرار داده بود و بعداً او را مدیرعامل اپل کرد.

اپل ۱

جابز و وازنیک با عامه‌پسند‌کردن تکنولوژی و ساخت سیستم‌های کوچک‌تر، ارزان‌تر و قابل‌دسترس، انقلابی در صنعت کامپیوتر ایجاد کردند. وازنیک طراحی یک سری از کامپیوترهای شخصی جدید به نام اپل ۱ (Apple I) را به عهده گرفت و جابز مسئولیت بازاریابی و فروش آن‌ها را به عهده داشت. این کامپیوترها هرکدام به قیمت ۶۶۶ دلار و ۶۶ سنت به فروش رفتند.

اپل ۱، ۷۷۴ هزار دلار برای شرکت جابز و وازنیک کسب درآمد کرد. پس‌ازآن، رهبران اپل چند ماه را در گاراژ جابز صرف مونتاژ بردهای اپل ۱ کردند و آن‌ها را به فروشندگان مستقل کامپیوتری فروختند.

در همان زمان وازنیک کار روی کامپیوتر بهتری را آغاز کرده بود. سیستم جدید بسیار پیشرفته‌تر و پشتیبانی گرافیک رنگی آن قابل‌ توجه بود. جابز و وازنیک می‌دانستند که اپل ۲ می‌تواند موفقیت فوق‌العاده‌ای برای آن‌ها باشد؛ به همین دلیل جابز به دنبال جذب سرمایه‌گذار بود.

جابز در ژانویه‌ی ۱۹۷۷ توانست انجل مایک مارکولا، مدیرعامل سابق اینتل را متقاعد کند که مبلغ ۲۵۰ هزار دلار روی اپل سرمایه‌گذاری کند. مارکولا به انقلابِ در حال وقوع سیستم‌های کامپیوتری ایمان داشت و به بنیان‌گذاران جوان وعده داد که در عرض کمتر از دو سال آن‌ها شرکتشان را در فهرست فورچون ۵۰۰ خواهند دید.

شاید مارکولا در مورد نرخ رشد اپل بیش‌ازحد خوش‌بین بود؛ ولی در مورد اینکه اپل به‌سرعت به یکی از داستان‌های موفقیت آمریکایی تبدیل می‌شود، حق داشت. Apple II بسته‌بندی زیبایی داشت، استفاده از آن آسان بود و ویژگی‌های متفکرانه‌ی زیادی در خود داشت و به‌همین‌دلیل موفق شد بازار رقابتی کامپیوتر را فتح و بنیان‌گذارانش را میلیونر کند.

هنگامی‌که نرم‌افزار VisiCalc برای اپل ۲ معرفی شد، صدها هزار نفر از مردم آمریکا، از حسابداران گرفته تا صاحبان کسب‌وکار، اپل ۲ را خریداری کردند تا محاسبات و برآوردهای خود را در خانه انجام دهند. این موج فروش تا آن زمان بزرگ‌ترین جهش مالی به‌حساب می‌آمد.

پس از موفقیت‌های به دست آمده، در سال ۱۹۸۰ مخترعان تصمیم گرفتند سهام شرکت خود را در بازار بورس به فروش برسانند و شرکت را تبدیل به سهامی عام کنند. چهار سال بعد، ارزش خالص ثروت جابز به بیش از ۲۰۰ میلیون دلار رسید و این در حالی بود که او فقط ۲۵ سال سن داشت.

موفقیت اپل توجه IBM (غول صنعت کامپیوتر) را که آن زمان هنوز تنها فروشنده‌ی اصلی CPU به شرکت‌های بزرگ بود، به خود جلب کرد. آن‌ها یک سال پس‌ازاینکه اپل ۳ به علت قیمت بالا و برخی مشکلات سخت‌افزاری در بازار شکست‌ خورده بود، در آگوست ۱۹۸۱ کامپیوترهای شخصی IBM را وارد بازار کردند.

IBM تبدیل به بزرگ‌ترین تهدید برای اپل شد و این شرکت شهرت خود را در معرض سقوط می‌دید. جابز و وازنیک همه‌ی امیدشان به پروژه کامپیوتری تجاری به نام اپل لیزا بود.

شکست پروژه‌ی لیزا به جابز صدمه زیادی زد و او تصمیم گرفت روی پروژه‌ای کوچک به نام Macintosh کار کند. مکینتاش قرار بود کامپیوتر شخصی ارزانی باشد که استفاده از آن به‌راحتیِ کار با یک توستر است.

شرکت نکست (NeXT) با سرمایه‌ی هفت میلیون دلاری پایه‌گذاری شد و جابز در سال ۱۹۸۹ سیستم نکست کامپیوتر را ساخت که نرم‌افزار آن مبنای آیفون‌های امروزی است.

نسل دوم کامپیوترهای نکست با عنوان نکست کیوب (NeXT Cube)، سیستم ایمیل چندرسانه‌ای (نکست میل) را ارائه کرد که ارسال صدا، تصویر، گرافیک و ویدیو را برای اولین بار امکان‌پذیر کرد. در سال ۱۹۹۳ مجموعه‌ی نرم‌افزاری آن‌ها (نکست استپ) با همه تجهیزاتش به شرکت اینتل واگذار شد.

جابز در این سال‌ها فعالیت دیگری هم داشت: او یک شرکت انیمیشن را از جرج لوکاس خرید که بعدها استودیوی انیمیشن پیکسار (Pixar) نام گرفت. جابز روی پتانسیل استودیوی پیکسار به‌قدری حساب می‌کرد که ۵۰ میلیون دلار روی آن سرمایه‌گذاری کرد.

پیکسار فیلم‌های محبوبی از قبیل داستان اسباب‌بازی، نجات نمو و شگفت‌انگیزان را تولید کرد. در سال ۲۰۰۶ پیکسار با دیزنی ادغام شد و تا جابز تبدیل به بزرگ‌ترین سهامدار شرکت دیزنی شود.

برخلاف موفقیت‌های پیکسار، نکست نتوانست طبق برنامه، خود را تبدیل به مهم‌ترین سیستم‌عامل آمریکا کند. در سال ۱۹۹۶ اپل شرکت نکست را به مبلغ ۴۲۹ میلیون دلار خریداری کرد و سال بعد جابز به جایگاه پیشین خود یعنی سمت مدیرعامل شرکت اپل بازگشت. جابز همان‌طور که در دهه‌ی هشتاد شرکت اپل را به دنیا معرفی کرده بود، بار دیگر با بازگشت خود این شرکت را احیا کرد.

آی‌مک

آیپاد

اولین نسل آیپاد در اکتبر ۲۰۰۱ عرضه شد. آی‌پاد (نخستین موزیک پلیر دیجیتال قابل‌حمل) سایز کوچکی داشت و استفاده از آن راحت بود. آی‌پاد با فروش ۳۰۰ هزار نسخه در ۱۰ سال، اپل را به باارزش‌ترین شرکت دنیا تبدیل کرد.

آیفون (iPhone) تکامل تکنولوژی مدرن بود. تولید نخستین آیفون از سال ۲۰۰۵ شروع شد و در سال ۲۰۰۷ هم‌زمان باعرضه‌ی این محصول، اختراع سال لقب گرفت.

اپل آیفون گوشی هوشمندی کوچک با قابلیت‌های چندرسانه‌ای و صفحه‌نمایش لمسی بود. نسل بعدی آیفون از جی‌پی‌اس و داده‌های اینترنتی پشتیبانی می‌کرد و سه باند داشت. در سال ۲۰۰۹ آیفون 3GS تولید و عرضه شد که هم قابلیت کنترل صدا و هم دوربینی بهتر و پردازنده‌ای سریع‌تر از آیفون‌های قبلی داشت.

تا سال ۲۰۱۰ شرکت اپل ۹۰ میلیون نسخه از گوشی همراه خود را در سراسر جهان به فروش رسانده بود. فروش دیوانه‌وار گوشی‌های آیفون حتی همین امروز هم ادامه دارد.

جابز در ژانویه‌ی ۲۰۱۰ آی پد (iPad) را معرفی کرد: آیپد تبلتی با سیستم‌عامل iOS، صفحه‌نمایش لمسی و صفحه‌کلیدی مجازی بود که قابلیت اتصال به وای‌فای داشت. فروش آیپد دو برابر سریع‌تر از آیفون بود و در سال ۲۰۱۵ اعلام شد که بیش از ۲۵۰ میلیون نسخه از این تبلت در جهان به فروش رسیده است.

آی تونز (iTunes) یک سرویس پخش چندرسانه‌ای بود که کتابخانه‌ی مدیا، رادیو آنلاین و نرم‌افزار مدیریت دستگاه تلفن همراه را در خود داشت و برای بازی، دانلود و سازمان‌دهی فایل‌های صوتی و تصویری دیجیتال در کامپیوترهایی که با سیستم‌های عامل OS X و ویندوز کار می‌کردند مورد استفاده قرار می‌گرفت. اپل در سال ۲۰۲۱ پشتیبانی از آی‌تونز را متوقف کرد.

جابز حتی در اوج دوران بیماری هم تلاش کرد استانداردهای سخت‌گیرانه و سطح بالای خود را حفظ کند. او در بیمارستان با ۶۷ پرستار صحبت کرد و در نهایت رضایت داد که سه نفر از آن‌ها روند درمان را برعهده بگیرند. با این‌حال تا چند ماه بعد، دیگر کاری از کسی ساخته نبود.

در تاریخ ۵ اکتبر سال ۲۰۱۱ (۱۳ مهر ۱۳۹۰)، اپل رسماً اعلام کرد استیو جابز درحالی‌که توسط اعضای خانواده احاطه شده بود، در خانه‌اش در کالیفرنیا درگذشته است. جابز به هنگام مرگ، ۵۶ سال سن داشت.

بیوگرافی استیو جابز توسط والتر ایزاکسون نوشته و به‌صورت کتاب منتشر شده است. در سال ۲۰۱۳ فیلمی به نام «جابز» ساخته شد که بخشی از زندگی او را به تصویر می‌کشید.

بهترین لپ تاپ های دانشجویی کدامند؟

سرطان پانکراس

در سال 2003 میلادی، جابز به وجود نوعی تومور مربوط به اعصاب و غدد در بدن خود پی برد؛ نوع نادری از سرطان پانکراس یا لوزالعمده که البته می شد تحت عمل جراحی قرار بگیرد. با این همه، وی به جای آنکه بلافاصله برای عمل جراحی اقدام کند، تصمیم گرفت تغییراتی را در رژیم غذایی اش (که عموما هم از سبزیجات و غذاهای دریایی تشکیل می شد) ایجاد کند و همزمان روش های درمانی شرقی را هم امتحان نماید.

جابز برای حدود 9 ماه جراحی را به تعویق انداخت و همین رفتار او هیئت مدیره اپل را به شدت نگران کرد. در واقع هیئت مدیره نگران بودند که مبادا سهامداران با اطلاع از این موضوع اقدام به دریافت سرمایه شان نمایند. در هر حال او مدیران شرکت را قانع نمود که بیماری اش را محرمانه نگه می دارد. عاقبت در سال 2004 میلادی جابز تحت عمل جراحی قرار گرفت تا تومور پانکراس را از بدنش خارج کند و در سال های آتی نیز اطلاعات اندکی را در مورد شرایط و وضعیت سلامتی اش با عموم مردم در میان گذاشت.

زندگی خصوصی

اوایل سال 2009 میلادی، گزارشات متعددی در مورد کاهش وزن شدید جابز منتشر شد و با استناد به همین گزارشات این گمانه زنی در ذهن بسیاری شکل گرفت که مبادا بیماری اش عود کرده باشد. در همان اثنا او تحت عمل پیوند کبد قرار گرفت. جابز در پاسخ به شایعات و نگرانی های مطرح شده اعلام کرد که توازن هورمونی بدنش بر هم خورده است و بعد از تقریبا یک سال غیبت از  انظار عموم، در کنفرانس خبری 9 سپتامبر سال 2009 اپل ظاهر شد و در آن به ایراد سخنرانی پرداخت.

او برای احترام به زندگی شخصی اش، همواره تلاش می کرد که جوانب مختلف آن را از دید خبرنگاران و مردم پنهان نگه دارد و کمتر پیش می آمد که اطلاعاتی در این رابطه ارائه نماید. لذا در  مورد زندگی خصوصی اش صرفا می دانیم زمانی که تنها 23 سال داشت صاحب یک فرزند دختر از نامزد سابقش «کریستین برنان» (Christian Brennan) شد.

البته او در دادگاه های مختلف همواره ارتباط ژنتیکی‌اش با آن دختر که «لیزا» نام داشت را رد کرد و مدعی شد که فردی عقیم است و ابدا توانمندی پدر شدن ندارد. کریستین اما از پا نمی نشست و بخش اعظمی از زندگی خود را در دادگاه ها برای اثبات خویشاوندی لیزا با جابز صرف کرد. جابز نیز تا زمانی که لیزا هفت ساله بود هرگونه ارتباط با او را رد کرد اما زمانی که دختربچه به سنین نوجوانی رسید او را برای زندگی نزد خود برد.

مطلب پیشنهادی: برسی بازی شاهزاده ایرانی

اوایل دهه 1990 میلادی بود که جابز با «لورن پاول» در دانشکده کسب و کار دانشگاه استنفورد دیدار کرد. لورن در آنجا دانشجوی MBA بود و آنها در 18 مارس سال 1991 میلادی با هم ازدواج کردند و باقی زندگی را در خانه پالو آلتو همراه با سه فرزند خود سپری نمودند.

درگذشت

در 5 اکتبر سال 2011 میلادی، اپل اعلام کرد که شمع زندگی بنیانگذارش خاموش شده و در همان روز در منزلش در پالو آلتو جان باخته است. جابز بعد از یک دهه جنگیدن با سرطان پانکراس و در حالی که تنها 56 سال داشت دیده از جهان فرو بست.

«مونا سیمپسون»، خواهر استیو جابز درباره مرگ او گفته بود آخرین کلمات استیو، چند ساعت پیش تک سیلابی بود و سه بار تکرار شد. او به خواهرش، فرزندانش و همسرش لورن پاول نگاه کرد و گفت: «اوه واو، اوه واو، اوه واو.» سپس هوشیاری خود را از دست داد و چند ساعت بعد از دنیا رفت.

مراسم خاکسپاری کوچک و خصوصی او در تاریخ 7 اکتبر 2011 برگزار شد اما جزئیاتی درباره آن در دست نیست. اپل و پیکسار به‌صورت جداگانه بیانیه‌هایی در این باره منتشر نمودند و طی روزهای پس از آن افراد زیادی از دوستان و شرکا گرفته تا رقیبان او درباره مرگ زودهنگام موسس اپل اظهار تاسف کردند.

مقاله پیشنهادی: 13 تا از بهترین اپ های پادکست

کتاب ها و زندگی نامه ها

تا کنون کتاب های زیادی در مورد زندگی و حرفه جابز نگارش شده که از آن جمله می توان به بیوگرافی وی به قلم والتر ایزاکسون در سال 2011 و همچنین کتابی تحت همین عنوان به قلم کارت بلومنتال در سال 2012 اشاره نمود. در سال 2015 میلادی نیز کتاب دیگری با عنوان «تبدیل شدن به استیو جابز» توسط Brent Schlender و Rick Tetzeli به رشته تحریر درآمد.

در این میان، اثر ایزاکسون به خاطر آنکه سوژه اصلی اش یعنی جابز از زبان تیم کوک مدیرعامل وقت اپل ترسیم شده بارها و بارها مورد انتقاد قرار گرفت.

پس از مرگ استیو جابز دو فیلم سینمایی هم بر اساس زندگی او ساخته شد. اولین فیلم با نام Jobs در سال 2013 اکران شد و نقش خود او را «اشتون کوچر» بازی کرد. در سال 2015 نیز فیلم متفاوتی با بازی «مایکل فسبندر» با نام Steve Jobs به نمایش درآمد.

مقاله پیشنهادی: سرفس یا مک بوک؟

میراث استیو جابز

استیو همیشه دوست داشت بگوید که هر روز از زندگی‌اش را طوری گذرانده که انگار آخرین روزش بوده است؛ او واقعا چنین کاری را انجام داد. استیو جابز زندگی ما را دست‌خوش تغییر کرد، تعریف جدیدی برای همه‌ی صنایع ارائه داد و یکی از بزرگ‌ترین‌ کارها را در تاریخ حیات بشریت انجام داد: او دید هر یک از ما را نسبت به دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، تغییر داد.

– باراک اوباما، رئيس‌جمهور اسبق آمریکا

یکی از انتقادات بزرگی که به تیم کوک، مدیرعامل فعلی اپل، وارد می‌شود، توقف نوآوری در اپل پس از مرگ استیو جابز است. با وجود عرضه‌ی موفق اپل واچ در سال ۲۰۱۵ و ایرپاد در سال ۲۰۱۶، بسیاری از منتقدان گفته‌اند که اپل دست از خلق نوآوری برداشته و همچنان درحال کسب سود از ایده‌های قدیمی است.

پس از مرگ استیو جابز، دنیا به حیاتش ادامه داد؛ اما او اثر قابل‌توجهی بر زندگی میلیاردها نفر گذاشت. تا سال ۲۰۱۸ بیش‌از دو میلیارد آیفون در سراسر دنیا به فروش رسید تا نحوه‌ی ارتباط مردم با یک‌دیگر، تغییر کند.

• «شغل شما قرار است بخش عمده‌ای از زندگی‌تان باشد، فقط هنگامی از شغل‌تان احساس رضایت می‌کنید که باور داشته باشید کار بزرگی انجام می‌دهید. تنها راه موفقیت در کارهای بزرگ، این است که آن‌ها را با عشق انجام دهید. اگر هنوز کاری را که عاشقش هستید پیدا نکرده‌اید، به جست‌وجوی خود ادامه دهید. چیزهایی که به قلب و روح انسان مربوطند، همیشه راه خود را پیدا می‌کنند. عجله نکنید؛ روزی راه درست زندگی‌تان را پیدا می‌کنید.»
• «همه‌ی ما باید در زندگی فوق‌العاده باشیم؛ چراکه این زندگی ما است. زندگی کوتاه است و مرگ فرا می‌رسد. پس بهتر است کاری را انجام دهیم که ارزش زندگی‌ را داشته باشد.»
• «تمرکز و سادگی، مانتراهای من بوده‌اند. سادگی می‌تواند سخت‌تر از پیچیدگی باشد. برای سخت کار کردن باید ذهنتان را پاک‌ کنید تا مسائل برای‌تان ساده شوند.»
• «من فکر می‌کنم اگر کاری انجام می‌دهید و خوب پیش می‌رود، نباید به آن اکتفا کنید. باید در پی کاری فوق‌العاده‌تر باشید، نه اینکه در آن ساکن شوید. به این فکر کنید که کار عالی و شگفت‌آور بعدی چیست.»
• «کیفیت بسیار مهم‌تر و بهتر از کمیت است. اینکه به یک موفقیت فوق‌العاده برسید باارزش‌تر از پیروزی‌های کوتاه و موقت است.»
• «آنچه یک رهبر را از یک پیرو متمایز می‌کند، خلاقیت و نوآوری است.»